Μόλις τελείωσε και ετοιμάστηκε να ξεκινήσει τη νυχτερινή του βάρδια, ένα γνώριμο θέαμα τράβηξε το βλέμμα του έξω – ένα γερανό που απομακρύνει το μαύρο φορτηγάκι. Ο Χένρι δεν μπόρεσε παρά να γελάσει με τον εαυτό του, συνειδητοποιώντας πόσο είχε εκνευριστεί για το τίποτα.
Κούνησε το κεφάλι του, τιμωρώντας τον εαυτό του για την υπερδραστήρια φαντασία του. Και όπως αποδείχτηκε, ο μυστηριώδης άνδρας με το κοστούμι ήταν απλώς ένας σοβαρός πλειοδότης, ένας συλλέκτης που φημιζόταν για την εμμονή του με τις ωραίες αντίκες. Δεν ήταν κλέφτης αλλά πελάτης, τελικά.