“Είναι όμορφη”, είπε μετά από λίγο, αν και ο τόνος του ήταν προσεκτικός. Τοποθέτησε ένα καθησυχαστικό χέρι στην πλάτη της Άννας. “Μην είσαι ανόητη, Άννα. Φυσικά και είναι η αδελφή σου” Αλλά το παράξενο συναίσθημα στο στήθος του παρέμεινε, ακόμα κι αν προσπάθησε να το παραμερίσει.
Η νοσοκόμα καθάρισε το λαιμό της, ο επαγγελματισμός της επέστρεψε. “Τα νεογέννητα συχνά φαίνονται λίγο διαφορετικά στην αρχή”, είπε, επαναλαμβάνοντας την προηγούμενη διαβεβαίωσή της. “Τα χαρακτηριστικά της θα γίνουν πιο οικεία σε χρόνο μηδέν. Είναι απολύτως υγιής”