Ο Τζέιμς δίστασε για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου και μετά έγνεψε. “Ναι, είναι”, είπε, αν και η φωνή του δεν είχε πειστικότητα. Γύρισε να κοιτάξει τη Σούζι, αναρωτώμενος αν πρόσεξε αυτό που έκανε. Αλλά η έκφρασή της ήταν γαλήνια, τα μάτια της γεμάτα μόνο αγάπη καθώς παρακολουθούσε το μωρό τους να κοιμάται.
Αργότερα εκείνο το βράδυ, καθώς ο Τζέιμς ξαγρυπνούσε στο κρεβάτι, οι αμφιβολίες τρύπωσαν και πάλι μέσα του. Κοίταξε τη Σούζι, που κοιμόταν βαθιά δίπλα του, με τα ξανθά μαλλιά της να ξεχειλίζουν στο μαξιλάρι. Η εικόνα των φλογερών κόκκινων τούφες του μωρού πέρασε απρόσκλητη από το μυαλό του. Έσφιξε τις γροθιές του, νιώθοντας μια αναλαμπή ενοχής.