Η Άννα κρυφοκοίταξε πίσω από τη γωνία καθώς έμπαιναν. Η μαμά της ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι του νοσοκομείου, με το πρόσωπό της χλωμό και τα μάτια της κλειστά. Καλώδια και σωλήνες την περιέβαλλαν και τα βήματα της Άννας επιβραδύνθηκαν καθώς μια αναλαμπή ανησυχίας πέρασε από το πρόσωπό της. “Είναι καλά η μαμά;” ψιθύρισε.
“Είναι απλώς πολύ κουρασμένη”, τη διαβεβαίωσε η νοσοκόμα, γονατίζοντας δίπλα της. “Δούλεψε πολύ σκληρά για να φέρει την αδελφή σου στον κόσμο. Θα ξυπνήσει σύντομα, το υπόσχομαι. Στο μεταξύ, η αδελφή σου είναι εδώ. Θέλεις να τη δεις;”