Ο Νέιθαν ανοιγόκλεισε τα μάτια, προβληματισμένος. “Μύηση Τι εννοείς;” Η νοσοκόμα σήκωσε τους ώμους. “Οι φάρσες του Αγίου Λούθηρου είναι μια ιεροτελεστία μύησης. Κάθε νεοσύλλεκτος πρέπει να το περάσει. Πράγματα χάνονται, παράξενοι θόρυβοι, λάθος τοποθετημένα διαγράμματα ασθενών…” Η φωνή της ήταν άνετη, σαν να τον άφηνε να καταλάβει το εσωτερικό αστείο.
Το μυαλό του Νέιθαν άρχισε να ξεκαθαρίζει καθώς θυμήθηκε την πρώτη του αποστολή στο νεκροτομείο. Τον γιατρό που τον είχε προειδοποιήσει χαμογελώντας: “Πρόσεχε, το νεκροτομείο είναι στοιχειωμένο. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεις εκεί μέσα” Εκείνη την εποχή, είχε σκεφτεί ότι ήταν ένα αστείο, άλλος ένας τρόπος για να τα βάλει με τον καινούργιο.