Εξέπνευσε βαθιά, αφήνοντας την ένταση να λιώσει. Ήταν απλώς άλλη μια φάρσα. Η φιγούρα ήταν πιθανότατα κάποιος με σκούρα στολή, που του έκανε πλάκα. Ο Νέιθαν γέλασε με τον εαυτό του, προσπαθώντας να αποτινάξει τον παρατεταμένο φόβο. Εξάλλου, όλα αυτά ήταν μέρος της παράδοσης. Τίποτα περισσότερο.
Το επόμενο πρωί, ο Νέιθαν ξεκίνησε τη βάρδια του ως συνήθως, αλλά κάτι δεν του πήγαινε καλά. Καθώς έμπαινε στην αίθουσα διαλείμματος, ο ανώτερος υπάλληλός του τον κάλεσε με ένα σοβαρό βλέμμα. “Νέιθαν, πρέπει να σου μιλήσω”, είπε ο υπάλληλος με επείγοντα τόνο. “Από το νεκροτομείο λείπουν αρκετές δεσμίδες με κιτ ΜΑΠ και μπουκάλια φορμαλδεΰδης”