Καθώς ο Ρόμπερτ μάζευε τα πράγματά του για να φύγει για σήμερα, το στομάχι του στρεφόταν σε κόμπους. Έκανε πρόβες πιθανών συνομιλιών στο μυαλό του, προσπαθώντας να βρει τη σωστή ισορροπία μεταξύ ευγένειας και αποφασιστικότητας. Δεν ήθελε να φανεί απάνθρωπος, αλλά δεν μπορούσε επίσης να αγνοήσει την αυξανόμενη δυσφορία του.
Οδηγώντας στο σπίτι του, ο Ρόμπερτ δεν μπορούσε να αποβάλει την ένταση που είχε συσσωρευτεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Οι σκέψεις του εναλλάσσονταν ανάμεσα στην ανησυχία και την ενοχή, που ανταγωνίζονταν για χώρο στο μυαλό του. Μέχρι τη στιγμή που μπήκε στο δρόμο, δεν είχε έρθει πιο κοντά στο να βρει τη σωστή προσέγγιση, αλλά ήξερε ότι έπρεπε να κάνει αυτή τη δύσκολη συζήτηση ούτως ή άλλως.