Ο Ρόμπερτ και η Τζούλια αποκαλούσαν την οδό Τουλίπ το σπίτι τους για πάνω από τρεις δεκαετίες. Στα είκοσί τους, είχαν αγοράσει ένα γοητευτικό σπίτι εκεί, είχαν μεγαλώσει τα παιδιά τους και τώρα απολάμβαναν τα πιο ήσυχα χρόνια τους. Γνωστοί για τους περιποιημένους χλοοτάπητες και τα εκτεταμένα κτήματα, είχαν χτίσει μια άνετη ζωή μέσα στη γοητεία και το κύρος της.
Ένα ζωηρό απόγευμα του Νοεμβρίου, καθώς επέστρεφαν από την εκκλησία, κάτι τράβηξε το βλέμμα της Τζούλια κοντά στην πύλη τους. Μια γυναίκα καθόταν μαζεμένη στην άκρη του δρόμου, κρατώντας αγκαλιά δύο παιδιά. Η τσουχτερή ψύχρα στον αέρα έκανε τη Τζούλια να σφίξει ενστικτωδώς το παλτό της και το βλέμμα της να μείνει στα λεπτά, ανεπαρκή ρούχα της οικογένειας.