Όσο ένοχη κι αν ένιωθε η Έμμα, τουλάχιστον ανακουφίστηκε που η μέρα είχε τελειώσει και που η ηλικιωμένη έφυγε χωρίς να της επιτεθεί. Αλλά η ανακούφισή της ήταν σύντομη. Ανάμεσα στα χαχανητά και τα καγχαστικά γέλια για το κούρεμα της γριάς, η Έμμα άκουσε ξανά το κουδούνι του περιπάτου να χτυπάει.
Ήταν η ηλικιωμένη γυναίκα! Είχε ξεχάσει την τσάντα της στη ρεσεψιόν και είχε επιστρέψει για να την πάρει. Το χρώμα έφυγε από το πρόσωπο της Έμμα- ήξερε ότι η γυναίκα θα είχε ακούσει τα κορίτσια να την κοροϊδεύουν. Δάκρυα έτρεξαν στα μάγουλα της γυναίκας, αλλά πριν η Έμμα προλάβει να πει οτιδήποτε, η γυναίκα άρπαξε την τσάντα της και βγήκε βιαστικά έξω