“Σε παρακαλώ, πρέπει να με ακούσεις”, παρακάλεσε ο Έντι, με τη φωνή του να τρέμει από απελπισία και ελπίδα. Παρά την αισθητή επείγουσα ανάγκη και την ωμή συγκίνηση στον τόνο του Έντι, ο Χέιζ παρέμεινε απαθής, με την προσοχή του αμετακίνητη, καθώς τους οδηγούσε κατευθείαν στο αστυνομικό τμήμα.
Μόλις έφτασαν, ο Χέιζ τράβηξε τον Έντι από το όχημα και τον οδήγησε στο κτίριο. Στο εσωτερικό, οδήγησε τον Έντι σε ένα σκληρό, άβολο παγκάκι και του έδωσε εντολή να καθίσει και να περιμένει μέχρι να επιστρέψει.