Κάθε κλοπή τον έκανε πιο ανήσυχο, αλλά ένιωθε ότι δεν είχε άλλη επιλογή. Δεν ήταν κλέφτης από τη φύση του, απλώς ένας άνθρωπος που προσπαθούσε να επιβιώσει σε έναν σκληρό κόσμο με περιορισμένες επιλογές.
Παρακολουθούσε την πομπή διαφόρων ατόμων που οδηγούνταν προς τα κρατητήρια, με τα πρόσωπά τους να αντανακλούν ένα μείγμα φόβου και παραίτησης. Καθώς ο Έντι περίμενε στο παγκάκι, άκουσε αμυδρά τη φωνή του αξιωματικού να μεταφέρεται από μακριά, ο οποίος συμμετείχε σε μια τηλεφωνική συνομιλία.