“Εντάξει”, είπε ήσυχα η Σάρλοτ. “Θα σε πιστέψω.”
Οι ώμοι του Πολ έπεσαν από ανακούφιση. Την τράβηξε σε μια άγρια, ευγνώμων αγκαλιά. Πάνω από τον ώμο του, η Σάρλοτ έριξε μια ματιά στη γαμήλια φωτογραφία τους στο τζάκι. Προσευχήθηκε να μην ήταν άστοχη η εμπιστοσύνη της σε εκείνον, καθώς αγνοούσε την επίμονη φωνή που ψιθύριζε προειδοποιήσεις στο μυαλό της. Το μόνο που μπορούσε να κάνει τώρα ήταν να πιστέψει αυτό που είχε πει ο σύζυγός της. Αλλά κάτι την ενοχλούσε ακόμα..