Μόλις εντοπίστηκε η αρκούδα πάντα, η ασφάλεια του νοσοκομείου ανέλαβε αμέσως δράση, ζητώντας την άμεση εκκένωση του νοσοκομείου. “Όλοι, παρακαλώ προχωρήστε στην πλησιέστερη έξοδο με ηρεμία!” φώναξαν, με τη φωνή τους σταθερή αλλά και καθησυχαστική, να κόβει τον αέρα. Κινήθηκαν γρήγορα, καθοδηγώντας το σαστισμένο πλήθος, καθιστώντας σαφές ότι δεν άφηναν τίποτα στην τύχη με ένα άγριο πάντα να κυκλοφορεί ελεύθερο μέσα στο κτίριο. “Μείνετε ενωμένοι και ακολουθήστε με!” κατεύθυναν, διασφαλίζοντας ότι κανείς δεν θα έμενε πίσω στην προσπάθεια να σωθεί.
Το κύμα αδρεναλίνης από την προηγούμενη στιγμή δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτό που ένιωσε η Χάνα στη συνέχεια- η καρδιά της χτυπούσε στο στήθος της με μια ένταση που έπνιγε οτιδήποτε άλλο. Αυτή ήταν η ευκαιρία της να κάνει τη διαφορά, να αλλάξει την πορεία των γεγονότων που εκτυλίσσονταν μπροστά στα μάτια της. Η θέα της αρκούδας πάντα είχε χαραχτεί στο μυαλό της, μια ζωντανή εικόνα που δεν μπορούσε να αγνοήσει. Αναγκάστηκε να δράσει, οδηγούμενη από ένα μείγμα ανησυχίας και περιέργειας.