Χωρίς να το γνωρίζουν οι πειρατές, η μοίρα τους είχε σφραγιστεί. Οι αξιωματικοί έφυγαν γρήγορα για να στήσουν την παγίδα, ενώ οι δύο πειρατές στο κατάστρωμα γίνονταν όλο και πιο ανήσυχοι, καθώς ο φόβος τους για ενέδρα αυξανόταν με κάθε αβέβαιο βήμα.
Καθώς οι δύο πειρατές σερνόταν κατά μήκος του πλοίου, η αυτοπεποίθησή τους μειωνόταν. Η σιωπή του ογκώδους πλοίου ήταν εκνευριστική. Όντας νέοι στην πειρατεία και εντελώς έξω από τα νερά τους, ένιωθαν χαμένοι. Στην αίθουσα ελέγχου, ο καπετάνιος Άνταμ και ο Χάρις σχεδίασαν γρήγορα ένα σχέδιο.