Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε τους έφερνε πιο κοντά στη μοίρα τους, αλλά παρέμεναν μακάριοι και αγνοούσαν το δίχτυ που έκλεινε γύρω τους. Με ένα γρήγορο και σιωπηλό σήμα, ο Άνταμ έδωσε το πράσινο φως στο πλήρωμά του.
Σε μια στιγμή, οι πόρτες του κιβωτίου έκλεισαν, με τον ήχο των κλειδαριών να αντηχεί στο αμπάρι. Ο Αχμέντ και ο Γιουσούφ, που πιάστηκαν στη μέση του πανηγυρισμού, ήταν τώρα αιχμάλωτοι σε ένα κλουβί της απληστίας τους.