Σε μια αποφασιστική στιγμή, ο καπετάνιος Άνταμ αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον καπετάνιο Αράλ μόνος του. Πίστευε ότι μια άμεση, μοναχική προσέγγιση θα μπορούσε να εκτονώσει την κατάσταση και να αποφύγει περαιτέρω βία. Η κίνηση ήταν τολμηρή και ριψοκίνδυνη, αλλά ήξερε ότι έπρεπε να το κάνει για να εξασφαλίσει την ασφάλεια του πληρώματός του.
Το πλήρωμα, μόλις άκουσε το σχέδιο του Άνταμ, αντάλλαξε ανήσυχες ματιές, με τα πρόσωπά τους να είναι χαραγμένα από ανησυχία. Παρά τις ανησυχίες τους, εμπιστεύονταν την κρίση του καπετάνιου τους, μια εμπιστοσύνη που γεννήθηκε από πολλά ταξίδια και κοινές εμπειρίες. Ετοιμάστηκαν να τον υποστηρίξουν με κάθε δυνατό τρόπο.