Έχοντας επίγνωση των κινδύνων, ο Άνταμ κατεύθυνε την πορεία του προς την τελευταία γνωστή τοποθεσία του λοχαγού Αράλ. Τα βήματά του ήταν μετρημένα και αθόρυβα, συνδυάζοντας προσοχή και αποφασιστικότητα. Το μυαλό του παρέμενε σε εγρήγορση για κάθε ήχο και κίνηση στο πλοίο, έτοιμο για οτιδήποτε.
Καθώς ο Άνταμ πλησίαζε στη θέση του Αράλε, μια τεταμένη, ανήσυχη σιωπή περιέβαλε το πλοίο. Οι συνήθεις τριγμοί και οι στεναγμοί του σκάφους έμοιαζαν να ησυχάζουν, σαν το ίδιο το πλοίο να κρατούσε την αναπνοή του. Η ατμόσφαιρα βάρυνε από την προσμονή και το άγνωστο.