Η διαδρομή προς το βαγόνι 4 απλωνόταν αφόρητα, κάθε βήμα γεμάτο προσμονή και τρόμο. Το μυαλό του Μάρτιν στριφογύριζε από πιθανότητες: Είχε στριμώξει τον Ίθαν Είχαν ήδη περάσει οι κλέφτες Η απουσία πληροφοριών τον έτρωγε, η αγωνία έκανε κάθε δευτερόλεπτο μια αιωνιότητα.
Ο Ίθαν ακουμπούσε στην πόρτα του βαγονιού 4, τα χέρια του έτρεμαν καθώς αντιστεκόταν στο ανελέητο σφυροκόπημα από την άλλη πλευρά. Οι κλέφτες φώναζαν, οι λοστοί τους γρατζούνιζαν το μεταλλικό πλαίσιο καθώς προσπαθούσαν να την ανοίξουν με τη βία.