Ο Ίθαν βιάστηκε να κατευθυνθεί προς το διαμέρισμα του καπετάνιου, με την καρδιά του να χτυπάει μανιωδώς στο στήθος του σαν πολεμικό τύμπανο. Κάθε βήμα του έμοιαζε με κεραυνό στους στενούς διαδρόμους, ο ήχος αντηχούσε στους γυαλισμένους τοίχους και δημιουργούσε μια ρυθμική κακοφωνία που ταίριαζε με τον παλμό του.
Η βιασύνη της στιγμής τον έσπρωχνε προς τα εμπρός, η αναπνοή του ερχόταν σε απότομες, τραχιές εκρήξεις που θόλωναν τον αέρα με κάθε εκπνοή. Τα πόδια του έκαιγαν από την προσπάθεια και το μυαλό του έτρεχε μέσα από σενάρια τακτικής καθώς περιηγούνταν στις στροφές των στενών διαδρόμων του γιοτ.