Εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα, είχε φτιάξει μια καφετιέρα για να διώξει την παρατεταμένη κούραση από μια ανήσυχη νύχτα. Στο μυαλό του στριφογύριζαν αναμνήσεις από ψαρέματα, επισφαλείς πάγους και προειδοποιήσεις για καταιγίδες. Η μόνη παρηγοριά που βρήκε ήταν η ακλόνητη δέσμευσή του να επιβιώσει.
Το ραδιόφωνο που βρισκόταν στο τραπέζι του έβγαζε κατά διαστήματα κουβέντες από άλλους ψαράδες. Οι περισσότερες εκπομπές προειδοποιούσαν για μετακινούμενα στρώματα πάγου ή προέβλεπαν καταιγίδες. Ο Νόλαν άκουγε προσεκτικά, γνωρίζοντας ότι μια απλή αβλεψία σε αυτό το μέρος θα μπορούσε να του κοστίσει τη ζωή.