Παγιδευμένη στο αυτοκίνητό της, με έναν όλο και πιο απρόβλεπτο αστυνομικό κοντά της και το όχημά της να μην ανταποκρίνεται πεισματικά, η Τζένη ένιωθε σαν να βρισκόταν σε εφιάλτη. “Τι γίνεται τώρα;”, ψιθύρισε κάτω από την αναπνοή της σε απόγνωση, ελπίζοντας ότι αν το εκφράσει δυνατά θα μπορούσε με κάποιον τρόπο να προκαλέσει μια λύση. Το μυαλό της έτρεχε από φόβο και αβεβαιότητα, και κάθε αποτυχημένη προσπάθεια να βάλει μπροστά το αυτοκίνητο ενίσχυε το αίσθημα τρόμου που ένιωθε. Έπρεπε να κάνει κάτι. Οτιδήποτε για να εξασφαλίσει την ασφάλειά της.
Καθώς η Τζένη καθόταν εκεί με την καρδιά της να χτυπάει δυνατά, είδε τον αστυνομικό να την πλησιάζει ξανά. Το μυαλό της πλημμύρισε με αναμνήσεις από βίντεο που είχε δει στο διαδίκτυο, τα οποία απεικόνιζαν ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας να κάνουν κατάχρηση της εξουσίας τους. Κλείνοντας τα μάτια της, δεν μπορούσε παρά να σκεφτεί τα συχνά ζοφερά αποτελέσματα για αυτά τα άτομα. Μήπως θα γινόταν κι εκείνη άλλη μια από αυτές τις ιστορίες