Ακόμη και με τον φόβο της και την έξαρση της αδρεναλίνης, η Τζένη σκέφτηκε ότι το βίντεο που κατέγραφε μπορεί να ήταν πραγματικά σημαντικό. Θα μπορούσε να γνωστοποιήσει σε όλους τι συνέβη εδώ, ή τουλάχιστον να το δείξει στην οικογένειά της και ίσως στην τοπική αστυνομία. Δεν είχε ιδέα ότι η γρήγορη απόφασή της να το καταγράψει θα γινόταν σύντομα μεγάλη είδηση, λέγοντας σε όλους τη συγκλονιστική αλήθεια για το τι συνέβη.
Μέσα στο χάος, το μυαλό της Τζένης ξαφνικά περιπλανήθηκε πίσω στο γαλήνιο πρωινό που είχε ζήσει. Είχε ξεκινήσει όπως κάθε άλλη μέρα γι’ αυτήν, μια απλή καθηγήτρια ιστορίας με βαθύ πάθος για το παρελθόν και τις ιστορίες του. Είχε απολαύσει ένα χαλαρό πρωινό, με το πρώιμο φως του ήλιου να φιλτράρεται μέσα από το παράθυρο της κουζίνας της, ρίχνοντας μια ζεστή λάμψη στα παλιά βιβλία ιστορίας που κοσμούσαν τα ράφια της. Τα υλικά της τάξης της ήταν έτοιμα και ήταν ενθουσιασμένη που θα δίδασκε εκείνη την ημέρα.