Την ώρα που η Τζένη ετοιμαζόταν να υπερασπιστεί τον εαυτό της, ο αστυνομικός παρενέβη, με τον τόνο του κατηγορηματικό. Τα μάτια του στένεψαν, αντανακλώντας ένα μείγμα καχυποψίας και βεβαιότητας. “Ώστε, τα έχετε κλέψει αυτά, έτσι δεν είναι;” υποστήριξε, με τη φωνή του σκληρή και ανυποχώρητη. “Αυτά φαίνονται αρκετά αληθινά για να είναι πολύτιμα. Μη μου πεις ότι ασχολείσαι με το λαθρεμπόριο;” Το βλέμμα του καρφώθηκε πάνω της, σαν να προσπαθούσε να ξεθάψει μυστικά που δεν είχε.
Η Τζένη έμεινε άναυδη. Η κατάσταση είχε πάρει άλλη μια τροπή προς το χειρότερο. Όχι μόνο ο αστυνομικός ήταν άσκοπα επιθετικός, αλλά τώρα προσπαθούσε να την ενοχοποιήσει ως εγκληματία. Το μυαλό της πήγε σε υπερδιέγερση, προσπαθώντας να βρει πώς να εκτονώσει αυτή την κλιμακούμενη κατάσταση. Η εγγραφή στο τηλέφωνό της ήταν ακόμα σε λειτουργία, αλλά ήξερε ότι έπρεπε να το χειριστεί προσεκτικά.