Καθώς ο αστυνομικός κοίταζε μέσα στο αυτοκίνητό της, οι σκέψεις της Τζένης έτρεξαν πίσω στα μαθήματα ιστορίας, σε εποχές όπου η εξουσία χρησιμοποιήθηκε καταχρηστικά, όπου άνθρωποι κρίθηκαν χωρίς αποδείξεις. Ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα βρισκόταν σε μια κατάσταση που καθρέφτιζε εκείνες τις ιστορικές αδικίες που συζητούσε στην τάξη της.
Η Τζένη πάντα γοητευόταν από την ιστορία, την έλκυαν οι ιστορίες ανθρώπων και γεγονότων που διαμόρφωσαν τον κόσμο. Η δουλειά της ως καθηγήτρια ιστορίας στο γυμνάσιο ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό επάγγελμα- ήταν ένα κάλεσμα. Της άρεσε να πυροδοτεί τη σπίθα της περιέργειας στους μαθητές της, ενθαρρύνοντάς τους να εμβαθύνουν στο παρελθόν για να κατανοήσουν το παρόν. Η τάξη της ήταν ένα καταφύγιο ζωντανών συζητήσεων και αντιπαραθέσεων, όπου προκαλούσε τους μαθητές της να σκέφτονται κριτικά και να συμπάσχουν με τα ιστορικά πρόσωπα που μελετούσαν.