Η Τούλα υπέγραψε το έντυπο, αλλά το μυαλό της δεν ήταν στη συγκατάθεση. Η λανθασμένη ημερομηνία γέννησης παρέμεινε στο μυαλό της περισσότερο απ’ όσο περίμενε. Η νοσοκόμα το είχε διορθώσει αδιάφορα, με μια γρήγορη κίνηση του στυλό της. Αλλά κάτι την έτρωγε, σαν μια λέξη που είχε ακούσει λάθος και δεν μπορούσε να ξεχάσει.
Υπενθύμισε στον εαυτό της ότι τα νοσοκομεία ήταν πολυσύχναστα μέρη. Λάθη συνέβαιναν. Παρόλα αυτά, δεν ήταν το μοναδικό. Ένας τεχνικός την είχε ρωτήσει αν είχε “επιστρέψει κιόλας” κατά τη διάρκεια της πρώτης της εξέτασης, αν και δεν τον είχε συναντήσει ποτέ πριν. Μια άλλη νοσοκόμα είχε πει ότι έφερε μια σάρωση για την “Τούλα Α.”, πριν διορθωθεί και φύγει από το δωμάτιο χωρίς εξηγήσεις.