Ο Marcus, ενθουσιασμένος, συνέχισε να καταγράφει κάθε παιχνιδιάρικη στιγμή. Κατέγραψε πλάνα από ρακούν που γαντζώνονταν στα κάγκελα, έψαχναν τα ψίχουλα που τους έπεφταν και σκαρφάλωναν ακόμα και σε παγκάκια για καλύτερες θέσεις. Ένιωθε σαν ένα παράξενα αρμονικό ταμπλό -τουρίστες ενθουσιασμένοι από την άγρια φύση, άγρια φύση ενθουσιασμένη από τα σνακ- μέχρι που συνειδητοποίησε ότι η Λούνα δεν ήταν πουθενά στον ορίζοντα.
Στην αρχή υπέθεσε ότι κυνηγούσε έντομα στην άκρη του νερού. Τράβηξε άλλη μια φωτογραφία, σκανάροντας το πλήθος για το γνωστό κούνημα της ουράς της. Αλλά η αλάνθαστη λάμψη της χρυσής γούνας δεν εμφανίστηκε ποτέ ανάμεσα στα ρακούν και τους ανθρώπους. Ένα τσίμπημα ανησυχίας τον τσίμπησε στο στήθος.