Ήλπιζε σε μια ήρεμη μέρα συλλαμβάνοντας σπάνια πουλιά ή ρίχνοντας μια ματιά σε ντροπαλά ελάφια του βάλτου. Εν τω μεταξύ, η Λούνα έτρεχε τριγύρω, με τη μύτη της να συσπάται σε κάθε γήινο άρωμα. Ο Μάρκους πίστευε ότι η μεγαλύτερη πρόκληση θα ήταν η πλοήγηση στα λασπωμένα μονοπάτια.
Στιγμές αργότερα, άκουσε ενθουσιασμένες φωνές να αντηχούν μέσα από τις καλαμιές. Μια ομάδα τουριστών στεκόταν σε έναν υπερυψωμένο πεζόδρομο, πετώντας κομμάτια φαγητού σε μια σειρά από ρακούν που κάθονταν σαν αγάλματα. Με προσεκτικά βήματα, ο Μάρκους πλησίασε, με την περιέργειά του να έχει κεντρίσει το θέαμα. Η Λούνα, πάντα πρόθυμη, πήδηξε μπροστά.