Αυτές οι παρανοήσεις τρύπησαν την καρδιά της Brianna. Δεν είχε την πολυτέλεια επιπόλαιων δαπανών ή νυχτερινών εξόδων- οι μέρες της ήταν γεμάτες με ατελείωτη δουλειά και ανησυχία. Αλλά δεν μπορούσε να το εξηγήσει αυτό σε αγνώστους που την κοιτούσαν με αποδοκιμασία, καθώς οι υποθέσεις τους έκοβαν βαθύτερα απ’ ό,τι θα παραδεχόταν ποτέ.
Το δίδυμο μητέρας-κόρης έριξε ξανά μια ματιά στο τραπέζι της Μπριάνα, με τις εκφράσεις τους δυσανάγνωστες. Την λυπούνταν Την έκριναν Η Μπριάνα δεν ήξερε και δεν ήθελε να μαντέψει. Κάθισε άκαμπτη, με τα μάτια της στραμμένα στο τραπέζι, καταπίνοντας την πικρή πραγματικότητα ότι δεν μπορούσε να προστατεύσει τα παιδιά της -ή τον εαυτό της- από τέτοιες στιγμές.