Ο Σαμ ένιωσε μια ασυνήθιστη αίσθηση δυσφορίας καθώς επιβιβαζόταν στο σχολικό λεωφορείο εκείνο το πρωί. Κάτι δεν του πήγαινε καλά. Μια έντονη, πικρή οσμή εισέβαλε στα ρουθούνια του, κάνοντάς τον να σφίξει τη μύτη του με αηδία.
Η μυρωδιά ήταν αμυδρή στην αρχή, αλλά δυνάμωνε με κάθε βήμα που έκανε προς την αγαπημένη του θέση στο πίσω μέρος του λεωφορείου. Ο Σαμ Μίλερ, ένα συνηθισμένο δωδεκάχρονο αγόρι, είχε μύτη για προβλήματα -κυριολεκτικά.
Ο καλύτερός του φίλος, ο Τζον, συνήθιζε να αστειεύεται ότι η μύτη του Σαμ ήταν σαν λαγωνικό, που πάντα μύριζε την αταξία ή τον κίνδυνο. Ο Σαμ ήταν ένα συνεσταλμένο αγόρι που δεν ανοίγονταν εύκολα.