Προσπαθώντας να αγνοήσει τη μυρωδιά, ο Σαμ κοίταξε έξω από το παράθυρο, αλλά το μυαλό του επέστρεφε συνεχώς στην περίεργη οσμή. Ένιωθε ένα αυξανόμενο αίσθημα τρόμου, σαν να επρόκειτο να συμβεί κάτι τρομερό.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και έστρεψε την προσοχή του στον κ. Σμιθ, τον οδηγό του λεωφορείου. Ο κ. Σμιθ πήγαινε τον Σαμ στο σχολείο τα τελευταία τρία χρόνια. Ήταν ένας φιλικός, ηλικιωμένος άντρας με γκρίζα γενειάδα και συχνά φαινόταν γκρινιάρης και παράξενος.