Τα δάχτυλα της Έμιλι έσφιξαν γύρω από το τηλέφωνό της καθώς προσπαθούσε να σταθεροποιήσει τις σκέψεις της. Δεν μπορούσε να ορμήσει και να τον κατηγορήσει – θα έπαιζε κατευθείαν στα χέρια του. Θα το αρνιόταν, όπως και πριν. Ακόμη χειρότερα, πιθανότατα θα διαστρέβλωνε την κατάσταση για να την κάνει να φανεί η κακιά.
Τα μάτια της γύρισαν στο τραπέζι όπου κάθονταν ο Μαρκ και η γυναίκα. Ήταν τόσο απορροφημένοι ο ένας στον άλλο, τόσο αδιαφορώντας για τον κόσμο γύρω τους. Αυτό την έκανε να ανατριχιάσει, αλλά της έδωσε και μια ιδέα.