Τα πρώτα της πρωινά στη νέα πόλη ήταν μια δίνη ξεπακεταρίσματος. Χάρτινα κουτιά γέμιζαν το σαλόνι και η μυρωδιά του φρέσκου χρώματος παρέμενε στο διάδρομο. Παρά το χάος, η Ελίζα αισθανόταν ένα υποβόσκον ρεύμα ενθουσιασμού κάθε φορά που περνούσε το νέο της κατώφλι.
Οι εργάσιμες ημέρες άρχιζαν νωρίς στην εκδοτική εταιρεία. Θέλοντας να κάνει καλή εντύπωση, η Ελίζα έβαλε το ξυπνητήρι της την αυγή. Έφτιαχνε έναν καφέ, οργάνωνε τις σημειώσεις της και έβγαινε από το σπίτι καθώς ο ουρανός φωτιζόταν με την ανατολή του ήλιου. Οι ήσυχοι δρόμοι του Μέιπλγουντ καταλάγιαζαν τις ανησυχίες της.