Καθώς η συζήτηση κυλούσε, ο Τζόναθαν έσκυψε και παρατήρησε: “Είσαι τόσο σπουδαία καλλιτέχνης, Αμέλια. Μπορώ να δω το πάθος στα μάτια σου” Η Αμέλια πάγωσε. Δεν του είχε αναφέρει την τέχνη της, ούτε του είχε δείξει κάποιο από τα σκίτσα της.
Μια ανατριχίλα διέτρεξε τη σπονδυλική στήλη της Αμέλια. Βλέποντας την αναλαμπή σύγχυσης στα μάτια της, ο Τζόναθαν έκανε γρήγορα πίσω. “Ω, ανέφερες ότι αγόρασες μπογιά τις προάλλες, θυμάσαι Απλώς υπέθεσα ότι ασχολείσαι με την τέχνη”, πρόσθεσε με ένα απαλό γέλιο, με τον τόνο του να είναι εύκολος και καθησυχαστικός.