Ο τύπος ήταν εγωκεντρικός, μιλούσε ασταμάτητα για τον εαυτό του χωρίς κανένα ενδιαφέρον για εκείνη. Τα αστεία του έπεφταν στο κενό και τα συγκαταβατικά του σχόλια την έκαναν να ανατριχιάσει. Όταν επέμεινε να παραγγείλει για εκείνη, επιλέγοντας μια σαλάτα, ένιωσε προσβεβλημένη και εγκλωβισμένη.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, διανθίζει τη συζήτησή τους με ξεπερασμένα, σεξιστικά σχόλια. Τη διέκοπτε επανειλημμένα, απορρίπτοντας τις απόψεις της με ένα απλό χαιρετισμό. Η Αμέλια ένιωθε αόρατη, ο ενθουσιασμός της μειωνόταν κάθε λεπτό που περνούσε. Η βραδιά τραβούσε σε μάκρος και δεν μπορούσε να περιμένει να ξεφύγει.