Ο Τομ παραπατούσε προς τα πίσω, προσπαθώντας να τα κατανοήσει όλα αυτά. “Ώστε γι’ αυτό… γι’ αυτό δεν ήθελες να αλλάξει σχολείο η Αναστάζια”, μουρμούρισε, κοιτάζοντας την Έμιλι με δυσπιστία. “Ήξερες ότι αυτό θα συνέβαινε” Η φωνή του έσπασε από πόνο, καθώς το μέγεθος της κατάστασης τον καταλάμβανε.
Μίλησε τελικά, με τη φωνή του βαριά από τη θλίψη. “Έτσι, λοιπόν, μας έλεγες ψέματα και στους δυο μας όλο αυτό το διάστημα. Νομίζαμε ότι ήσουν αφοσιωμένος στην καριέρα σου, αλλά όλο αυτό το διάστημα, μοιραζόσουν τον εαυτό σου μεταξύ μας” Κοίταξε την Άννα και μετά τον Τζον. “Δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό”