Παρόλα αυτά, το φως παρέμενε στο μυαλό της, αρνούμενο να σβήσει. Η παλλόμενη λάμψη του έμοιαζε να γίνεται πιο έντονη, σχεδόν προκαλώντας την να ξανακοιτάξει. Έσφιξε τη λαβή της στο πλαίσιο του παραθύρου, απρόθυμη να αφήσει την ανησυχία να εγκατασταθεί.
Με ένα γρήγορο κούνημα του κεφαλιού της, έσπρωξε τη σκέψη στην άκρη, κλείνοντας το παράθυρο με ένα απαλό κλικ. Ο κρύος νυχτερινός αέρας κόπηκε, αλλά το παράξενο φως συνέχισε να τρεμοπαίζει έξω, κρυμμένο πλέον από τη θέα της.