Ο χρόνος έμοιαζε να τεντώνεται και να συστέλλεται, τα δευτερόλεπτα έμοιαζαν με αιωνιότητα, καθώς κρατούσε τα μπράτσα του καθίσματός της, με τις αρθρώσεις των δαχτύλων της να ασπρίζουν. Η καμπίνα ήταν τώρα γεμάτη σύγχυση και πανικό.
Η καρδιά της Κρίστεν χτυπούσε γρήγορα καθώς σκεφτόταν τις συνέπειες των λόγων του άντρα, ενώ το μυαλό της έτρεχε με ερωτήσεις. Τι θα μπορούσε να έχει συμβεί Βρισκόταν η γυναίκα σε σοβαρό κίνδυνο Κάθε ένστικτο μέσα της την προέτρεπε να κινηθεί, να κάνει κάτι, αλλά δεν είχε ιδέα για το πώς θα μπορούσε να τη βοηθήσει.