Αυτή η νευρική χειρονομία έκανε το στομάχι της να στριφογυρίσει από αμφιβολία. “Εεε…” Η φωνή του έσπασε, λεπτή και ταλαντευόμενη, καμία σχέση με τον σταθερό, ψύχραιμο τόνο που περίμενε από έναν βετεράνο. Ήταν ήσυχος, σχεδόν σαν να ήλπιζε ότι η απάντησή του δεν θα έφτανε στα αυτιά της. “Δεν είμαι σίγουρος…”
Η Κρίστεν ανοιγόκλεισε τα μάτια σε σύγχυση, το μυαλό της έτρεχε να συμβιβάσει τα λόγια του με την εικόνα που είχε φτιάξει στο κεφάλι της. Η σιγουριά που κουβαλούσε από τότε που του έδωσε τη θέση της άρχισε να ξεφτίζει στις άκρες, ξετυλίγοντας το κουβάρι της σαν λεπτή κλωστή που τραβήχτηκε πολύ δυνατά.