Κοίταξε τη γυναίκα που είχε γέρνει στο κάθισμά της, με το πρόσωπό της να έχει χάσει το χρώμα του, και πάγωσε. Το κουτί πρώτων βοηθειών τοποθετήθηκε στα χέρια του, αλλά αντί για τις γρήγορες, ικανές κινήσεις που είχε φανταστεί, τα δάχτυλά του έτρεμαν.
Τα χέρια του έτρεμαν αμήχανα, σαν τα αντικείμενα να του ήταν άγνωστα, να γλιστρούσαν μέσα από τα δάχτυλά του σαν άμμος. Οι επίδεσμοι ξετυλίγονταν αβοήθητα, χύνοντας στο πάτωμα. Αγωνιζόταν να πιάσει ακόμα και τις πιο απλές εργασίες, και κάθε του κίνηση φανέρωνε την έλλειψη αυτοπεποίθησης που θα έπρεπε να έχει.