Η αναπνοή του γινόταν ρηχή και ανώμαλη, η λεπτή στιλπνότητα του ιδρώτα στο μέτωπό του έλαμπε κάτω από τα σκληρά φώτα της καμπίνας, έντονα αντιμέτωπη με το ύφασμα της στολής του. Έκανε μια τρεμάμενη προσπάθεια να τυλίξει έναν επίδεσμο, αλλά αυτός λύθηκε σχεδόν αμέσως.
Οι αεροσυνοδοί κοίταζαν με αυξανόμενη ανησυχία, με τα φρύδια τους να σμίγουν καθώς τα χέρια του συνέχιζαν να πασπατεύουν. Οι ενέργειές του ήταν αργές, ανοργάνωτες, σαν να μην ήξερε από πού να ξεκινήσει ή τι να κάνει στη συνέχεια. Η καρδιά της Κρίστεν βυθίστηκε σε ένα χάσμα δυσπιστίας.