Κάτι δεν πήγαινε καλά. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Έριξε μια ματιά στον άντρα -τον λεγόμενο βετεράνο- που είχε υποχωρήσει στο πλάι, με τα χέρια του να τρέμουν ακόμα καθώς σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπό του. Τα μάτια του ήταν στραμμένα προς τα κάτω, αποφεύγοντας την επαφή, και η Κρίστεν ένιωσε ένα κύμα αγανάκτησης.
Δεν ήταν η ηρωική φιγούρα που είχε φανταστεί- ήταν κάποιος χαμένος, που παραπαίει σε μια στιγμή που απαιτούσε γενναιότητα και διαύγεια. Ένα αίσθημα τρόμου εγκαταστάθηκε βαθιά μέσα της καθώς πάλευε με τις σκέψεις της, γνωρίζοντας ότι αυτή η συνάντηση απέχει πολύ από το να τελειώσει.