Είχε νιώσει μια σύνδεση, αλλά ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι ήταν κάτι τόσο βαθύ, κάτι τόσο βαθιά ριζωμένο στο παρελθόν. Σκέφτηκε το γέλιο που δεν θα μοιράζονταν ποτέ, τις αμέτρητες ιστορίες που έμειναν αφηγημένες, τον δεσμό που θα μπορούσε να είχε υπάρξει.
Στο μυαλό της, μπορούσε να τα δει όλα – εκείνος να αφηγείται ιστορίες από τα νιάτα του, εκείνη να γελάει καθώς της έλεγε για τα μέρη που είχε δει, τους ανθρώπους που είχε γνωρίσει. Αλλά τώρα, αυτές οι στιγμές θα έμεναν μόνο όνειρα, ίχνη αυτού που θα μπορούσε να είχε γίνει.