Οι αναμνήσεις τον στοίχειωναν σαν σκοτεινές σκιές, ψιθυρίζοντας υπενθυμίσεις απώλειας και θυσίας. Είχε χάσει φίλους στη μάχη, νεαρούς άνδρες με όνειρα σαν τα δικά του, και τα πρόσωπά τους συχνά αναβόσβηναν μπροστά του σε στιγμές σιωπής.
Η μπάρμαν, μια νεαρή γυναίκα που ονομαζόταν Κάρλα, σήκωσε το βλέμμα της όταν έφτασε, και το βλέμμα της έμεινε πάνω του για μια στιγμή. Τα μάτια τους συναντήθηκαν, αλλά μετά γύρισε γρήγορα στη δουλειά της, σκουπίζοντας το μπαρ και ετοιμάζοντας ποτά για τους πελάτες.