Καθώς περνούσε τη γωνία προς το μεγάλο σπίτι, ο Σεμπάστιαν παρατήρησε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Σκανάροντας τον δεύτερο όροφο του σπιτιού, κοίταξε προς το παράθυρο περιμένοντας να δει το κορίτσι, αλλά σήμερα δεν ήταν εκεί! Κανείς δεν ήταν εκεί στο σπίτι, αυτό δεν είχε συμβεί ποτέ…..
Στην αρχή, ο Σεμπάστιαν το απομάκρυνε, λέγοντας στον εαυτό του ότι δεν μπορούσε να είναι πάντα στο παράθυρο. Ίσως επισκεπτόταν κάποιον φίλο της ή έπινε ένα ποτό στην κουζίνα. Όμως, όσο περνούσε η μέρα, η απουσία της τον έτρωγε και τον αναστάτωνε περισσότερο απ’ όσο ήθελε να παραδεχτεί.