Ο άντρας άνοιξε την πόρτα και χτύπησε ξανά: “Και τώρα τι;” Αλλά πριν προλάβει να κλείσει ξανά την πόρτα, ο Σεμπάστιαν άρπαξε την πόρτα και ρώτησε ξανά: “Την βλέπω κάθε μέρα. Είναι πάντα στο ίδιο παράθυρο στον δεύτερο όροφο”, επέμεινε, δείχνοντας προς το σπίτι.
Ο άντρας κούνησε το κεφάλι του. “Μένω εδώ μόνος μου και δεν έχω παιδιά”, απάντησε σταυρώνοντας τα χέρια του. “Δεν υπάρχει κανείς στον επάνω όροφο, αστυνόμε! Τώρα φύγετε από την ιδιοκτησία μου!” Η σιγουριά στον τόνο του άντρα μόνο βάθαινε την απογοήτευση που στριφογύριζε στο μυαλό του Σεμπάστιαν.