Κοίταξε γύρω του, αναρωτώμενος αν έπρεπε να συμβουλευτεί κάποιον. Αλλά ποιον Ένιωθε στριμωγμένος από το ίδιο του το δίλημμα. Το να το αγνοήσει φαινόταν ανήθικο, αλλά το να το εκφράσει ένιωθε σαν να πυροδοτεί βόμβα στη μέση μιας γιορτής. Όλα τα χρόνια της εμπειρίας του, όλη η σοφία του να συλλαμβάνει την “αποφασιστική στιγμή”, δεν τον είχαν προετοιμάσει γι’ αυτό.
“Μακάρι να μπορούσα να το ξεχάσω”, σκέφτηκε. Αλλά το γεγονός ήταν ότι το είχε δει, και τώρα έπρεπε να κάνει μια επιλογή. Η σοβαρότητα αυτού που είχε ανακαλύψει τον χτύπησε- βρισκόταν σε ένα σημείο καμπής, όχι μόνο στη δουλειά του, αλλά ίσως και στην αίσθηση του τι είναι σωστό και τι λάθος. “Τι πρέπει να κάνω τώρα;” ήθελε να φωνάξει, αλλά παρέμεινε σιωπηλός. Απλώς κοίταζε την κάμερά του, με την καρδιά του να χτυπάει γρήγορα.