Καθισμένος σε μια απομονωμένη γωνιά του κάστρου, μακριά από τα γέλια και το τίναγμα των ποτηριών κρασιού, έβαλε μπροστά τον υπολογιστή του. Η οθόνη ζωντάνεψε και πλοηγήθηκε γρήγορα σε μια σειρά φωτογραφιών από έναν γάμο που είχε τραβήξει μόλις πριν από δύο μήνες. Τα μάτια του άνοιξαν καθώς βρήκε αυτό που έψαχνε. “Αυτό… αυτό δεν μπορεί να είναι”, τραύλισε.
Η πρώτη του παρόρμηση ήταν να αντιμετωπίσει την Άννα. “Της αξίζει να μάθει”, σκέφτηκε, “ακόμα κι αν η αλήθεια διαλύσει αυτή την τέλεια μέρα σε χίλια ατελή κομμάτια”. Αλλά καθώς σηκωνόταν, με το λάπτοπ στο χέρι, μια ερώτηση τον σταμάτησε: “Κι αν κάνω λάθος;”.