Οι λέξεις αιωρούνταν στον αέρα σαν ένα σκοτεινό σύννεφο, ρίχνοντας σκιά πάνω από τη χαρούμενη ατμόσφαιρα που τους περιέβαλλε. Η Άννα κοίταξε τον Όλιβερ, τα μάτια της έψαχναν το πρόσωπό του σαν να έψαχνε για κάποιο σημάδι ότι όλα αυτά ήταν ένα αστείο, ένα κακό όνειρο από το οποίο θα ξυπνούσε σύντομα. Όμως η σοβαρότητα στα μάτια του Όλιβερ της έλεγε ότι αυτό κάθε άλλο παρά ήταν.
“Πρέπει να σου δείξω κάτι”, πρόσθεσε ο Όλιβερ, σκεπτόμενος τα αποδεικτικά στοιχεία που ήταν αποθηκευμένα στο φορητό του υπολογιστή. “Δεν είναι κάτι που ήθελα να βρω, αλλά τώρα που το βρήκα, δεν μπορώ να το αγνοήσω. Σου αξίζει να το μάθεις”