Άπλωσε το δάχτυλό της για να κάνει ωτοστόπ, ελπίζοντας ότι κάποιος καλός ξένος θα σταματούσε. Ωστόσο, καθώς στεκόταν εκεί στον δροσερό νυχτερινό αέρα, οι άδειοι δρόμοι και τα πεζοδρόμια ενίσχυαν την ανησυχία της Έμιλι. Φανταζόταν πράγματα ή ήταν ύποπτα ήσυχα οι δρόμοι Πού ήταν όλοι
Η Έμιλι επέλεξε να περπατήσει αργά προς το σπίτι της, ελπίζοντας να εντοπίσει ένα διερχόμενο αυτοκίνητο. Σίγουρα, θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος εκεί έξω, σωστά;! Και μετά από μερικά λεπτά, επιτέλους προς ανακούφιση της Έμιλι, ένα ζευγάρι προβολείς εμφανίστηκε στο βάθος. Η καρδιά της πήδηξε από ελπίδα καθώς το αυτοκίνητο πλησίαζε. Κούνησε μανιωδώς το χέρι της, προσπαθώντας να τραβήξει την προσοχή του οδηγού. Όμως το αυτοκίνητο πέρασε βιαστικά χωρίς να επιβραδύνει, αφήνοντας την Έμιλι να στέκεται και πάλι μόνη της στον σκοτεινό, άδειο δρόμο.