Αναστέναξε, αφήνοντας το χέρι της στο πλάι. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί το αυτοκίνητο δεν σταμάτησε. Δεν την είδαν Ήξερε ότι το ωτοστόπ ήταν επικίνδυνο, αλλά αυτή τη στιγμή φαινόταν η μόνη της επιλογή για να γυρίσει σπίτι. Η Έμιλι παραιτήθηκε και συνέχισε να προσπαθεί, τρέμοντας ελαφρώς από τον κρύο νυχτερινό αέρα. Έπρεπε να υπάρχει κάποια καλή ψυχή που θα την λυπόταν και θα την έπαιρνε μαζί της. Ήλπιζε μόνο να έρθει σύντομα.
Μετά από λίγο καιρό που δεν έβλεπε κανέναν στους δρόμους, η Έμιλι ένιωσε μια αυξανόμενη ανησυχία. Προσπάθησε να παραμείνει ήρεμη, αλλά ο βηματισμός της επιταχύνθηκε. Πώς ήταν δυνατόν να περπατούσε για σχεδόν 20 λεπτά και να είχε δει μόνο ένα αυτοκίνητο Αυτό που ήταν ακόμα πιο παράξενο ήταν η απουσία ανθρώπων στα πεζοδρόμια, όπως ακριβώς και εκείνη. Πού είχαν πάει όλοι Γιατί ήταν η μόνη στους δρόμους